دشمن دون‌پایه همیشه قصد ضربه دارد، او حتی اگر ذره‌ای دل به پیروزی بسته بود باید زمان را طوری انتخاب می‌کرد که به ماه محرم گره نخورد، اما گره خورد و این گره، گشایش عظیم ایجاد کرد، نام حسین(ع) یعنی پیروزی خون بر شمشیر، موکب گروه جهادی سرداران مقاومت نام خود را از آغاز دهه محرم به "نغمه‌های مقاومت" تغییر داد و با پخش نوحه‌های حماسی جان تازه‌ای به نفس مردم در عبور و مرور داد.
به گزارش پایگاه اطلاع‌رسانی روایت جهاد، حدود ۲۰ نفری بودند، جوان و نوجوان، همه پیراهن عزای حسین علیه‌السلام بر تن و سربند لبیک یا حسین علیه‌السلام بر پیشانی؛ پس از پیروزی ایران عزیز و قدرتمند در جنگ ۱۲ روزه تحمیلی به خط شده بودند، اسم موکبشان نغمه‌های مقاومت و شعارشان “تا پای جان برای ایران”.
آنقدری که این جنگ حب وطن، همدلی و همسو شدن را به ارمغان آورد و زیبایی‌های نهفته در جان هر ایرانی را به رخ کشید، روزهای عادی و پر‌آرامش نمی‌توانست این همبستگی را نشان دهد.
اما اینجا ایران است و ایرانی جماعت نه در جنگ، که در تمام برهه‌های تاریخی همسو و همدل بوده؛ موکب “تا پای جان برای ایران” با ایده و تلاش گروه جهادی سرداران مقاومت، کارش را با تبیین و روشنگری در مورد جنگ با تهیه بروشور آغاز کرد تا با اقتدا به سرداران شهید راه مقاومت و ایستادگی، روایت‌گر همدلی مردم ایران باشد.
خاکستری که عشق به ایران را آتشین کرد
سهم هر کس باید مشخص می‌شد، در بروشور از مردم خواسته می‌شد سهم همدلی‌اشان برای ایران مقتدر را روایت کنند و از نقشی که می‌توانستند در ایام پس از جنگ عهده‌دار شوند بگویند.
نغمه‌ها سروده شد و مردم با اقتدار و حماسه رجز مقاومت خواندند، عکس شهدا آتش به دل میزد، اما خاکستر آن عشق به ایران را آتیشن و سوزند‌ه‌تر می‌کرد و هر صفحه قرآن در کنار تمثال شهدا در دست مردم یک ختم قرآن را رقم میزد.
نسلی که با حسین بزرگ می‌شود
خنکای شربت بهار نارنج و پذیرایی مختصر، حلاوت ختم قرآن کریم را برای مردم شیرین‌تر می‌کرد، لیوان‌های شربت به کام مردم می‌نشست و موکب “تا پای جان برای ایران” برای هیچ‌کس کم نمی‌گذاشت، حتی برای نسل آینده هم نقاشی روی صورت حک می‌شد تا حکایت آن را بعدها در تودرتوی خاطرات زندگیشان مرور کنند.
دشمن دون‌پایه همیشه قصد ضربه دارد، او حتی اگر ذره‌ای دل به پیروزی بسته بود زمان را طوری انتخاب می‌کرد که به ماه محرم گره نخورد، اما گره خورد و این گره گشایش عظیم ایجاد کرد، موکب نام خود را از آغاز دهه محرم به “نغمه‌های مقاومت” تغییر داد و پخش نوحه‌های حماسی جان تازه به نفس مردم در عبور و مرور داد.
نام حسین و اصحابش پیشانی‌نوشت مردم ایران
اینجا دیگر بچه‌های دهه هشتادی و نودی گروه جهادی سرداران مقاومت به خط شدند و هر کدام سربندهای محرمی را که به نام یا اباعبدالله‌الحسین، یا ابوالفضل، یا زینب و یا رقیه زینت گرفته بود را پیشانی نوشت مردم کردند و آن‌ها با شور و اشتیاق استقبال کردند.
مردم با نام و نان و نمک اباعبدالله الحسین(ع) در این کشور قد کشیده و بزرگ شده‌اند، اگر می‌شد حتی نام حسین را بر قلبشان حک می‌کردند، اما سربندهای حسینی یعنی دنیا بدان ما آماده‌ایم برای رزم در میدان.
خواهران جهادگر موکب نغمه‌های مقاومت هم از کار ننشستند و عفاف و حجاب زینبی را که از مادرشان حضرت زهرا به ارث برده‌اند را با هدیه گیره روسری و شیرینی و شکلات تقدیم زنان و دختران می‌کردند و با روی باز آن‌ها مواجه می‌شدند.
دلتنگ روضه
و این موکب از دوم تیرماه از ساعت ۱۹ تا ۲۳ در نبش کوچه ۲۳ خیابان شهید صدوقی شروع به کار کرد و تا روز هفتم محرم‌الحرام ادامه داشت، بچه‌های موکب دلشان لک زده بود بروند پای روضه، آخر از روز هفتم آب را روی امام حسین(ع) بستند و دیگر فقط باید پای عطش لب‌های خشکیده اشک ریخت تا سیلاب خون جاری شود.
https://eitaa.com/revayatejahadi
